|
|
كاغذ سازي |
|
|
| ايرانيان از واپسين دهه‌هاي نيمة نخستِ سدة دوم هجري، با كاغذ آشنا شدند و اين بنابر روايت‌هاي تاريخي، به سبب حضور تعدادي از اسير چيني در شهر مرو ، به سال 134ق. بوده است. و گفته‌اند يكي از اسيران طرز كاغذ ساختن را در چين فراگرفته بود، به سمرقنديان آموخت. ديري نپاييد كه در شهرهاي بزرگ خراسان، كارخانه‌هاي كاغذسازي به راه افتاد و كاغذهاي خراساني به ديگر شهرهاي اسلامي رسيد. در ديگر سرزمين‌هاي اسلامي به تبع خراسانيان كاغذسازي رونق گرفت و از انواع كاغذ خراساني ، نوع سمرقندي آن مقبول‌تر و ارزنده‌تر تلقي مي‌شد. به نوشتة جهشياري (قرن چهارم هجري) ايراني‌ها عموماً جز آنچه در ايران به دست مي‌آمد ، بر چيز ديگري كتابت نمي‌كردند. بعدها كاغذ از راه ايران به سوي مغرب رفت و مسلمانان سوداگران كاغذهاي ساخت چين بود‌ه‌اند. |
|
| نامجو ، عباس . سيماي فرهنگي ايران . تهران : عيلام ، 1378 . ص 196 |
* منبع : | |
| |
